Sanktuarium pw. św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce
Transmisja na żywo
https://www.youtube.com/@Sanktuarium-sw-Antoniego
Zapraszamy na całodobową adorację Najświętszego Sakramentu
Czytaj więcej...
1 stycznia - w ostatni dzień oktawy Bożego Narodzenia, a zarazem pierwszy dzień nowego roku kalendarzowego Kościół katolicki obchodzi uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Ponadto 1 stycznia Kościół obchodzi Światowy Dzień Pokoju, ustanowiony w 1968 r. przez papieża Pawła VI.
Boskie macierzyństwo jest pierwszym i najważniejszym przywilejem Maryi, z którego wynikają wszystkie inne przyczyny jej czci i szczególnej roli w Kościele. Święto Boskiego Macierzyństwa wprowadził do liturgii papież Pius XI w 1931 r., chcąc w ten sposób uczcić 1500. rocznicę Soboru Efeskiego (431 r.), na którym przyznano Maryi tytuł "Theotokos" (Bogarodzica).
Święto świętej Rodziny zaczęto obchodzić w różnych krajach i diecezjach od wieku XVIII. Po raz pierwszy ustanowił je 4 listopada 1684 r. w Kanadzie, za aprobatą papieża Aleksandra VII, biskup Francois Montmorency-Laval. Na stałe do liturgii wprowadzono je za pontyfikatu papieża Leona XIII, który na prośbę kard. Bausa, arcybiskupa Florencji, 20 listopada 1890 r. wydał dekret aprobujący "kult czci zwrócony ku Rodzinie Świętej". Zatwierdził je papież Leon XIII (+ 1903). W swoich pismach, m.in. w Neminem fugit (z 14 czerwca 1892 r.) i Cum nuper niejeden raz zachęcał on do naśladowania Najświętszej Rodziny. Wskazywał też na dobrodziejstwa, jakich można oczekiwać dzięki pobożności i związkom ze Świętą Rodziną: postęp w miłosierdziu, świętość obyczajów, atmosfera pobożności. W jednej ze swoich encyklik napisał: "Pod opieką Najświętszej Matki i św. Józefa w zupełnym ukryciu wychowywał się Jezus, Słońce sprawiedliwości, zanim swym blaskiem oświecił narody. Niewątpliwie jaśniała w tej Rodzinie wzajemna miłość, świętość obyczajów i pobożne ćwiczenia - jednym słowem wszystko, co rodzinę może uszlachetnić i ozdobić, aby dać na wzór naszym czasom". Leon XIII był też pierwszym, który wskazał na małżeństwo jako miejsce uświęcenia (Arcanum divinae sapientiae), nadrabiając wielowiekowy brak spojrzenia na rodzinę jako na miejsce postępu duchowego i służby w Kościele. Papież Benedykt XV (+ 1922) rozszerzył święto Świętej Rodziny na cały Kościół.
Trwają prace konserwatorskie w korytarzach kościoła
Po pożarze w 1989 r. sufity zostały pomalowane na biało. Teraz chcemy przywrócić im dawny wygląd.
Jednocześnie wymienimy przewody, które teraz będą zgodne z zasadami bezpieczeństwa.
W planach mamy wymianę przewodów:
- instalacji elektrycznej 230V,
- instalacji głośnikowej,
- instalacji monitoringu wizyjnego,
- instalacji alarmowej,
- instalacji przeciw pożarowej.
Wejście od dworca PKS będzie utrudnione, dlatego zachęcamy do korzystania z innych wejść do kościoła.
W tej chwili jesteśmy na etapie kończenia remontu w zakrystii i kancelarii organisty.
Przepraszamy za utrudnienia.
W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia – 26 grudnia Kościół katolicki wspomina św. Szczepana, diakona i pierwszego męczennika, o którym wspomina Nowy Testament. Z Dziejów Apostolskich dowiadujemy się, że był on jednym z siedmiu diakonów młodego Kościoła, wybranym do opieki nad wdowami i ubogimi (Dz 6, 1-6).
Jego charyzmatyczne kazania sprawiły, że naraził się starszyźnie żydowskiej, która podburzyła lud, przedstawiając w Sanhedrynie fałszywych świadków i oskarżając Szczepana o bluźnierstwo przeciw Świątyni i Prawu. Po rozprawie tłum wywlókł młodego diakona za miasto i tam, w pobliżu Bramy Damasceńskiej, ukamienował za wiarę. Stąd katolicy we wspomnienie tego świętego modlą się za chrześcijan prześladowanych na całym świecie.
Kult pierwszego diakona i męczennika rozwinął się natychmiast po jego śmierci. Jednakże wskutek prześladowań chrześcijan, zapoczątkowanych właśnie przez jego śmierć, potem też w wyniku najazdu Rzymian i innych nieszczęść, zapomniano o jego grobie. Dopiero w 415 św. Lucjan miał sen, w którym ukazał mu się Gamaliel – nauczyciel św. Pawła i wskazał miejsce pochowania św. Szczepana w Kifaz-Gamla. W miejscu tym biskup Jerozolimy – Jan wystawił murowaną bazylikę, a drugą w miejscu, gdzie św. Szczepan miał być ukamienowany. Potem szczątki świętego znalazły się w Konstantynopolu, a w 560 dotarły do Rzymu, gdzie umieszczono je w bazylice św. Wawrzyńca za Murami.
W Ewangeliach znajdują się trzy teksty dotyczące narodzin Jezusa. Najobszerniejsza i powszechnie znana jest relacja św. Łukasza (2,1-20); krótsze i skupione na troskach Józefa, które pozwalają uwidocznić rolę Ducha Świętego, jest opowiadanie św. Mateusza (1,18 - 2,la); całkowicie teologiczny i dążący do ukazania narodzenia Jezusa jako wcielenia słowa Bożego jest tekst św. Jana (1, 9-14).
Czas
Jest to czas, gdy „wyszło rozporządzenie (Gajusza Juliusza) Cezara (Oktawiana) Augusta - imperatora rzymskiego od 30 r. przed Chr. do 14 r. po Chr. -żeby przeprowadzić spis ludności" (w. 1) zamieszkałej w jego imperium, a zatem także w Palesytnie, która w tym czasie znajdowała się pod panowaniem Rzymu. Aby wypełnić ten nakaz „także Józef - „z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna" - „z miasta Nazaret", z Galilei, która rozciągała się z północy na południe przez prawie całą Palestynę (ok. 100 km), udał się „do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem" (w. 4-5).
Sytuacja
Przybywszy do Betlejem, Józef i Maryja szukali miejsca, gdzie mogliby się zatrzymać, z większym niż zwykle w podróży niepokojem, gdyż „nadszedł dla Maryi czas rozwiązania" (w. 6). Ewangelista opowiada, że Józef i Maryja nie znaleźli „miejsca w gospodzie" (w. 7). Sposób, w jaki to mówi, daje do zrozumienia, że miejsce w gospodzie było, ale nie „dla nich" (w. 7d), czyli z powodu stanu Maryi, po której można było rozpoznać zbliżanie się porodu.
Spokojnych i radosnych świąt Bożego Narodzenia
oraz wszystkiego najlepszego w Nowym Roku 2020'
wszystkim naszym parafianom i Waszym Gościom,
życzą księża pracujący w parafii
pw. św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce.
Wigilia (łac. czuwanie) – pierwotnie oznaczała straż nocną i oczekiwanie. Nazywa się też tak dzień poprzedzający większe święto. Dawniej w każdą wigilię obowiązywał post. Do stołu wigilijnego siadano, gdy zabłysła pierwsza gwiazda. Miała ona przypominać Gwiazdę Betlejemską prowadzącą pasterzy i magów do Betlejem.
W polskiej tradycji to ojciec rodziny lub najstarszy wiekiem rozpoczynał wieczerzę modlitwą, odczytaniem opisu narodzenia Pańskiego z Ewangelii św. Łukasza. Następnie dzielono się opłatkiem i składano sobie życzenia. Pod choinką ustawia się często żłóbek, dla upamiętnienia narodzenia Pana Jezusa w Betlejem. Układa się pod nią także prezenty dla najbliższych.
Wigilia w polskiej obyczajowości jest świętem rodzinnym. Podobnie jak w Polsce Wigilię obchodzi się na Litwie, na Białorusi, na Ukrainie wśród katolików łacińskich, w Czechach i na Słowacji. Nieznany poza terenami dawnej Rzeczypospolitej jest zwyczaj łamania się opłatkiem.
Ostatnia niedziela Adwentu kieruje nasz wzrok w stronę Maryi Panny, w której życiu wypełnia się obietnica Pana Boga, złożona praojcom w wierze. Przeżywajmy nadchodzące święta z głęboką nadzieją na nowe Boże narodzenie w naszych sercach i w naszej parafialnej wspólnocie.
Zapraszamy do udziału w ostatnich roratach jutro i we wtorek oraz do skorzystania z sakramentu pokuty.
W Wigilię nie będzie Mszy św. o godz. 18.00.
Tradycją minionych lat zapłonie w naszej świątyni Betlejemskie Światło Pokoju, przyniesione przez skautów i harcerzy z Groty Narodzenia w Betlejem. Niech ten ogień radości i jedności zapłonie także w naszych domach.
Zasiadając jutro do wigilijnej wieczerzy w naszych wspólnotach rodzinnych zadbajmy o tradycyjną, chrześcijańską oprawę tej wieczerzy. Niech to będzie okazja, może jedyna w roku, do pojednania, zgody, wyciągnięcia przyjaznej dłoni do kogoś z bliskich, znajomych, w sąsiedztwie. Niech wigilijnej wieczerzy towarzyszy wspólna modlitwa, lektura fragmentu Pisma Świętego o narodzeniu Zbawiciela świata (Ewangelia wg św. Łukasza), łamanie się opłatkiem, wspólny śpiew kolęd i pastorałek. Tradycyjnie zachowajmy wstrzemięźliwość od potraw mięsnych i nie stawiajmy alkoholu na wigilijnym stole.
Msza Święta Pasterka zostanie odprawiona o godz. 24.00.
Wcześniej, godzinę przed Mszą Świętą śpiewać będziemy kolędy.
Msze Święte w uroczystość Bożego Narodzenia będą o godz. 8.30 10.00, 11.30, 13.00, 16.00 i 18.00.
W drugi dzień świąt według porządku niedzielnego: 6.30, 8.30 10.00, 11.30, 13.00, 16.00 i 18.00.
W piątek 28 grudnia święto św. Jana Apostoła i Ewangelisty. W tym dniu serdecznie zapraszamy na godz. 18.00
W sobotę 28 grudnia święto Młodzianów, męczenników z Betlejem, pragniemy modlić się w intencji dzieci nienarodzonych i niemowląt.
Od 17 grudnia rozpoczyna się druga część Adwentu. Liturgia ostatniego tygodnia przygotowującego nas do Świąt bardzo różni się od liturgii wcześniejszych dni.
Okres Adwentu podkreśla dwa wymiary oczekiwania: pierwszy, który dotyczy oczekiwania na powtórne przyjście Chrystusa, oraz drugi – przygotowanie na kolejne w naszym życiu święta, podczas których czcimy Boże Wcielenie. Od pierwszej niedzieli Adwentu, do 16 grudnia włącznie powinniśmy skupiamy się bardziej na pierwszym aspekcie oczekiwania. W liturgii słowa słyszymy wiele czytań odnoszących się do czasów eschatologicznych, prefacja również podkreśla oczekiwania na przyjście Zbawiciela.
Wraz z nadejściem 17 grudnia w naszym adwentowym oczekiwaniu bardzo wiele się zmienia. W czytaniach słyszymy o starotestamentowych zapowiedziach narodzenia Chrystusa, w Ewangelii z kolei odczytujemy dzień po dniu wszystkie zapisane w Piśmie Świętym zdarzenia poprzedzające Narodzenie Pańskie: rodowód Jezusa, zapowiedź narodzenia Jana Chrzciciela, zwiastowanie, nawiedzenie św. Elżbiety, aż do narodzenia Jana Chrzciciela. Prefacja także podkreśla oczekiwanie na święta narodzenia Zbawiciela. Można powiedzieć, że można już wyczuć zbliżające się święta!