Sanktuarium pw. św. Antoniego Padewskiego w Ostrołęce
Transmisja na żywo
https://www.youtube.com/@Sanktuarium-sw-Antoniego
Zapraszamy na całodobową adorację Najświętszego Sakramentu
Czytaj więcej...
Zapraszamy codziennie o 6.30
Dla dzieci: w środy o 18.00 i w soboty o 8.30
W niedzielę, 10 września o godz. 10:00 w miejscowości Markowa odbyła się beatyfikacja bestialsko zamordowanej w czasie II wojny światowej Rodziny Ulmów. Józef i Wiktoria Ulmowie w czasie okupacji ukrywali ośmoro Żydów: Saula Goldmana, jego czterech synów, a także dwie córki i wnuczkę Chaima Goldmana, Gołdę Grünfeld i Leę Didner oraz jej córeczkę. To pierwsza w historii beatyfikacja rodziny.
24 marca 1944 roku Ulmowie oraz ukrywani przez nich Żydzi zostali rozstrzelani przez Niemców. Na ich pamiątkę w Markowej wybudowano muzeum.
Msza św. beatyfikacyjna rodziny Ulmów odprawiona została na stadionie w Markowej (pow. łańcucki, woj. podkarpackie). Nabożeństwu przewodniczył wysłannik papieża, prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych kard. Marcello Semeraro. Według szacunków organizatorów we mszy świętej uczestniczy ponad 30 tys. wiernych, m.in. z Polski, Litwy, Ukrainy i USA.
Eucharystię w języku łacińskim koncelebrowało około 1000 księży, 80 biskupów, w tym m.in. przewodniczący KEP abp Stanisław Gądecki, prymas Polski Wojciech Polak oraz metropolita przemyski abp Adam Szal. Było także kilkudziesięciu biskupów z zagranicy.
Z mandatu papieża Franciszka kard. Semeraro odczytał po łacinie List Apostolski, w którym Ojciec Święty wpisał w poczet błogosławionych rodzinę Ulmów. Następnie dokument odczytano w języku polskim.
"Za radą Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, naszą władzą Apostolską zezwalamy, aby odtąd czcigodni Słudzy Boży, Józefa i Wiktoria Ulma, małżonkowie wraz z ich siedmiorgiem dzieci, wierni świeccy, męczennicy, którzy jako dobrzy Samarytanie, bez lęku złożyli ofiarę ze swojego życia ze względu na miłość do braci oraz przyjęli do swojego domu tych, którzy cierpieli prześladowanie, obdarzeni byli tytułem błogosławionych" - napisał papież. Zapowiedział, że ich wspomnienie będzie obchodzone co roku "w miejscach i w sposób określony przez prawo" 7 lipca.
Po ogłoszeniu formuły beatyfikacyjnej odsłonięto wizerunek nowych błogosławionych. Następnie do prezbiterium wprowadzone zostały relikwie błogosławionych. Wniósł je kustosz relikwii ks. prał. dr Roman Chowaniec, proboszcz parafii Markowa w asyście krewnych Rodziny Ulmów. W tym czasie, po raz pierwszy zaśpiewano pieśń poświęconą błogosławionym, a przy relikwiarzu złożone zostały kwiaty i zapalona świeca - symbol pamięci.
Decyzja o pomocy Żydom musiała być podjęta ze świadomością konsekwencji, jakie mogą ich spotkać. Konsekwencją zaś była śmierć 17 osób – rodziny Ulmów i ukrywanych Żydów. – Można zapytać, jaki jest sens takiej śmierci? Czy rozsądnym było ze strony Ulmów przyjmowanie pod swój dach Żydów, skoro groziło to śmiercią gospodarzy, w tym małych dzieci? Czy warto było decydować się na narodziny kolejnych dzieci w sytuacji trwającej wojny? Z ludzkiej perspektywy nie sposób tego zrozumieć. A jednak istnieje inna perspektywa – perspektywa miłości. W jej świetle widać inaczej. Wiktoria i Józef Ulmowie naśladując Chrystusa, nie wahali się oddawać każdego dnia swojego życia w służbie innym, służbie życiu. Najpierw poprzez macierzyństwo i ojcostwo, przyjmując każde nowe życie jako dar od Boga. Następnie przez ofiarność wobec bliźnich, wobec braci Żydów, w których widzieli swoich bliźnich i dzieci jednego Boga. W dramatycznych okolicznościach wojny Ulmowie zachowali po prostu swoje człowieczeństwo, nie poddali się nazistowskiej narracji, która dzieliła ludzkie istnienia na nadludzi i podludzi. Nie zamknęli swojego serca na bliźnich, choć mieli prawo chronić w pierwszej kolejności siebie oraz swoich najbliższych. Ich serce pozostało szerokie, otwarte i gotowe do pomocy drugiemu człowiekowi. Z ich śmierci przebija więc prawda o godności i wartości każdego ludzkiego istnienia. Historia rodziny Ulmów ma dziś swoją kontynuację. Ich śmierć nie była dramatycznym końcem wszystkiego, ale stała się początkiem czegoś większego.
Adoracja Najświętszego Sakramentu tzw. Czterdziestogodzinne Nabożeństwo i jednocześnie duchowe rozpoczęcie posługi Wspólnot Parafialnych odbędzie się w naszej parafii w dniach:
11,12 i 13 września 2023 r. (poniedziałek, wtorek, środa).
Prowadził je będzie ks. Jarosław Traczyk, misjonarz z Kazachstanu. Kilka lat temu był wikariuszem w Farze.
Porządek Mszy Świętych będzie następujący:
PONIEDZIAŁEK
- godz 6.30 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 7.10 Msza Święta dla wszystkich (bez kazania)
- godz 8.30 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 10.00 Msza Święta dla przedszkolaków (z kazaniem)
- godz 15.00 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 16.30 Msza Święta dla dzieci szczególnie ze Szkoły Podstawowej nr 5 (z kazaniem)
- godz 18.00 Msza Święta dla Wspólnot Parafialnych (z kazaniem)
- Adoracja Najświętszego Sakramentu. Przewodniczy: Wspólnota W Drodze.
WTOREK
- godz 6.30 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 7.10 Msza Święta dla wszystkich (bez kazania)
- godz 8.30 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 15.00 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 16.30 Msza Święta dla dzieci szczególnie ze Szkoły Podstawowej nr 2 (z kazaniem)
- godz 18.00 Msza Święta dla Wspólnot Parafialnych (z kazaniem)
- Adoracja Najświętszego Sakramentu. Przewodniczy: Gloriosa Trinita
ŚRODA
- godz 6.30 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 7.10 Msza Święta dla wszystkich (bez kazania)
- godz 8.30 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 15.00 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 16.30 Msza Święta dla wszystkich (z kazaniem)
- godz 17.30 Różaniec Fatimski
- godz 18.00 Msza Święta dla Wspólnot Parafialnych (z kazaniem)
- Procesja Fatimska na zakończenie Adoracji Najświętszego Sakramentu
Zapraszamy Wspólnoty Parafialne do uczestnictwa w tych Mszach Świętych, nabożeństwach i Adoracjach.
Zakończenie Czterdziestogodzinnego Nabożeństwa jest jednocześnie rozpoczęciem pracy duchowej dla Wspólnot Parafialnych.
Zapraszają: Duszpasterze Sanktuarium
Apokryf opisuje dzieciństwo Maryi, jej życie u boku starszych już rodziców Joachima i Anny w Jerozolimie – miejscu urodzenia. Rodzice przez wiele lat bardzo starali się i modlili o dziecko, a gdy wreszcie ich prośba została spełniona i narodziła się Miriam, oddali ją z wdzięczności na wychowanie do świątyni, gdy skończyła 3 lata. Wychowywała się tam wśród pobożnych niewiast.
Święto obchodzono w pierwszych wiekach chrześcijaństwa w Jerozolimie, potem w Konstantynopolu. We Francji (Reims) od VII w.n.e. (614-631). W Rzymie w VIII wieku papież zaliczył je do czterech najważniejszych uroczystości maryjnych w roku liturgicznym. W Polsce Narodzenie Najświętszej Maryi Panny świętowano jako święto Matki Boskiej Siewnej. Przynoszono do kościoła ziarno przeznaczone na jesienny zasiew a kapłan święcił je. Dopiero wtedy można było przystąpić do jesiennego siewu. W religijnej symbolice chrześcijańskiej znak ziarna ma szczególnie głęboką wymowę, gdyż wykazuje ścisły związek z Chlebem Życia, czyli Eucharystią. Ciche narodziny Maryi i następujący potem czas czekania na narodzenie Chrystusa są dla ludu znakiem rodzenia się wyczekiwanego plonu.
Od dzisiaj wkroczyliśmy w nowy rok szkolny 2023/2024. Jest to nowe wyzwanie dla nauczycieli, rodziców i uczniów.
Drodzy Uczniowie :) Życzymy Wam, abyście w nowy rok szkolny wkroczyli z energią i entuzjazmem. Niech spełnią się Wasze marzenia o szkole, a każde szkolne wyzwanie będzie dla Was ciekawą przygodą i okazją do poznawania samego siebie i swoich talentów. Niech nauka i odkrywanie świata zaowocują w Was mądrością i wrażliwością na otaczającą rzeczywistość.
Pamiętajcie, że zawsze możecie przyjść do Chrystusa ze swoimi sukcesami i porażkami.
Kościół jest otwarty przez cały dzień. Codziennie od 6 rano do 19.30
Szanowni Rodzice, życzymy Wam, aby współpraca z dyrekcją, nauczycielami i wychowawcami była harmonijna i owocna, a Wasze dzieci wracając ze szkoły do domu już od progu dzieliły się radosnymi wiadomościami i chwaliły szkolnymi sukcesami.
Szczęśliwego nowego roku szkolnego!
Zapraszamy na Mszę Świętą w intencji wszystkich Uczniów, Nauczycieli, pracowników Szkół oraz Rodziców odbędzie się w naszym Sanktuarium: w poniedziałek 4 września 2023 r. o godzinie 8:30.
Zachęcamy także do Sakramentu Pokuty. Spowiedzią i Mszą Świętą rozpocznijmy ten nadchodzący Rok Szkolny.
Katechetów, zapraszamy na Mszę Świętą i spotkanie 4 września 2023 r. po zajęciach w szkole w sali parafialnej Oratorium.
1 września przypada 83. rocznica wybuchu II Wojny Światowej.
Msza Święta w intencji poległych będzie o godzinie 18.00
Msza Święta w intencji poległych i zmarłych w wyniku II Wojny Światowej odbędzie się 1 września 2023 r. o godzinie 18.00. Zapraszamy do wspólnej modlitwy.
Módlmy się także o szybkie zakończenie wojny w Ukrainie. Prośmy Dobrego Boga o Pokój na świecie.
1 września 1939 roku atakiem wojsk III Rzeszy na Polskę rozpoczął się największy konflikt zbrojny w historii – II wojna światowa. Działania wojenne ogarnęły niemal całą Europę, wschodnią i południowo – wschodnią Azję, Afrykę północną, część Bliskiego Wschodu i oceany, a także Amerykę Północną, a nawet Arktykę. Poza większością państw europejskich i ich koloniami w wojnie brały udział także państwa Ameryki Północnej i Południowej oraz Azji. Według różnych szacunków wojna pochłonęła od 50 do 78 milionów ludzi.
Wieczny odpoczynek racz Im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen
W nadchodzącym tygodniu przypada:
- pierwszy piątek miesiąca (Msze Święte o godzinie 6.30, 7.10, 8.30, 16.30 dla dzieci, oraz 18.00 dla wszystkich, Koronka do Miłosierdzia Bożego o godzinie 14.45)
- pierwsza sobota miesiąca (Msze Święte o godzinie 6.30, 7.00, 8.00 Modlitwa Różańcowa i Msza Święta, po południu 15.00 i śluby oraz 18.00 dla wszystkich, Koronka do Miłosierdzia Bożego o godzinie 14.45)
Zapraszamy na wznowione Msze Święte od 1 września 2023 r.
Zapraszamy do modlitwy
15 sierpnia w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w naszym Sanktuarium gościł ks. prał. dr Janusz Aptacy, z watykańskiej dykasterii ds. biskupów, kanonik Myszynieckiej Kapituły, który przez cały dzień głosił Słowo Boże oraz przybliżał nam prawdę o Kulcie Maryi Wniebowziętej do nieba z duszą i ciałem, po tym jak zakończyła swoje życie na ziemi. W polskiej tradycji święto to zwane jest również świętem Matki Bożej Zielnej. Na pamiątkę podania głoszącego, że Apostołowie zamiast ciała Maryi znaleźli kwiaty, poświęca się kwiaty, zioła i kłosy zbóż. Lud wierzy, że zioła poświęcone w tym dniu za pośrednictwem Maryi otrzymują moc leczniczą i chronią od chorób i zarazy. Rolnicy tego dnia dziękują Bogu za plony ziemi i ziarno, które zebrali z pól. Dziękujemy za Słowo Boże, które przybliżyły nas do Boga i pomogły zrozumieć sens dzisiejszego święta.
Rajmund Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 roku w Zduńskiej Woli. W wieku 16 lat wstąpił do zakonu franciszkanów we Lwowie i otrzymał imię Maksymilian. Następnie pojechał do Rzymu, gdzie uzyskał doktoraty z filozofii i teologii. Tam w 1917 roku założył stowarzyszenie Rycerstwa Niepokalanej, a rok później przyjął święcenia kapłańskie. Po powrocie do Polski w 1919 roku założył pod Warszawą klasztor w Niepokalanowie oraz zaczął wydawać pismo "Rycerz Niepokalanej". Sukcesy odniesione w Polsce nie zadowoliły zakonnika. Chcąc zdobyć cały świat dla Niepokalanej, wyjechał w 1930 roku na misje do Chin, a potem do Japonii. Nawet niektórzy jego bracia uważali, że wyprawa na Daleki Wschód to szaleństwo, ale o. Kolbe stworzył w Nagasaki drugi Niepokalanów. Wydawał japoński odpowiednik "Rycerza Niepokalanej" oraz założył nowicjat i seminarium. W 1936 roku zakonnik wrócił do Polski, gdzie trzy lata później zastała go wojna. Został aresztowany przez Gestapo, był przesłuchiwany na Pawiaku. 28 maja 1941 roku o. Maksymilian Kolbe trafił do obozu zagłady Auschwitz-Birkenau. Nadano mu numer 16670. 29 lipca 1941 roku, po ucieczce jednego z więźniów, komendant obozu - lagerführer Karl Fritsch skazał dziesięć osób na śmierć głodową. Choć o. Maksymiliana Kolbego nie było w tej grupie, ten dobrowolnie zamienił się i ofiarował swoje życie za nieznanego mu Franciszka Gajowniczka. Swoją decyzję uzasadniał: "mam już blisko pięćdziesiąt lat, życie moje przeżyłem, a ten ma życie przed sobą. Ma żonę i dzieci”". Zaskoczonemu Niemcowi, który pytał dlaczego chce pójść na śmierć za obcego człowieka, odpowiedział: "chcę innym dodać odwagi do życia". Franciszkanin zmarł 14 sierpnia 1941 roku, dobity zastrzykiem fenolu, jako ostatni z więźniów zamkniętych w bunkrze głodowym, w podziemiach bloku 11, tzw. bloku śmierci. Uratowany przez Kolbego Franciszek Gajowniczek przeżył wojnę. Zmarł w 1995 roku w Brzegu na Opolszczyźnie w wieku 94 lat. Pochowany został na cmentarzu przyklasztornym franciszkanów w Niepokalanowie.
O. Maksymilian Kolbe został beatyfikowany przez papieża Pawła VI w 1971 roku. Jedenaście lat później, 10 października 1982 jego kanonizacji dokonał papież Jan Paweł II. Pozdrawiając biskupów niemieckich, papież powiedział: "Niech nowy święty, ojciec Maksymilian Kolbe, uprasza wam, waszemu ludowi i krajowi opiekę Bożą i trwały pokój w wolności i sprawiedliwości". Na koniec dodał: "Proszę wszystkich o modlitwę w intencji Narodu Polskiego". W 1999 roku św. Maksymilian Kolbe został ogłoszony patronem honorowych dawców krwi.